Zmiana ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 986) spowodowała modyfikację wymagań niezbędnych do realizacji procedury składania sprawozdań finansowych. W obecnym stanie prawnym, z uwagi na brzmienie art. 19e ust. 1 i 2 przywołanej ustawy, mamy do czynienia z sytuacją, w której członek zarządu spółki/ wspólnik uprawniony do reprezentowania spółki osobowej/ syndyk/ likwidator dokonujący złożenia dokumentów (w tym sprawozdania finansowego), o których mowa w art. 69 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 395, z późn. zm.) spełnić musi następujące przesłanki:
– opatrzyć zgłoszenie kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP;
– numer PESEL takiej osoby musi być ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym;
– z wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym wynikać musi, że osobie takiej przysługuje status członka organu uprawnionego do reprezentowania, wspólnika uprawnionego do reprezentowania spółki osobowej, syndyka albo likwidatora.
Co w sytuacji gdy np. na Zwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników spółki z o.o. zostanie powołany w całości nowy Zarząd? Z jednej strony członek takiego Zarządu ma 15 dni (od dnia Zgromadzenia) na złożenie dokumentów do sądu; z drugiej strony musi się on „legitymować” PESEL-em wpisanym do KRS. W praktyce szanse na zdążenie z wpisem takiej osoby i jej numeru PESEL do KRS w ciągu 15 dni są znikome, z uwagi na to, iż rejestracja zajmuje (w zależności od sądu) od 3 tygodni do nawet 3 miesięcy. Biorąc pod uwagę, iż niezłożenie sprawozdania jest zagrożone sankcją karną z art. 79 pkt. 4) ustawy o rachunkowości (ograniczenie wolności lub grzywna), mamy tu do czynienia z ewidentnym bublem ustawodawczym. Niby taki członek Zarządu może dowieść w postępowaniu karnym, iż nie ponosi winy, co będzie zgodne z prawdą i wyłączy jego odpowiedzialność karną. Jednakże sam fakt penalizowania niewykonania czynności, która w zdecydowanej większości przypadków jest niemożliwa do wykonania, świadczy iż ustawodawca powinien czym prędzej swój błąd naprawić, uchwalając stosowną nowelizację.